ŞEYTANA KARŞI ALLAH’IN (cc) İPİNE TUTUNMAK
-“Hep birlikte Allah'ın ipine sımsıkı sarılın.” Âli İmran-103
Cenâb-ı Hâkk hepimizi Allah’ın ipine sımsıkı tutunmaya davet etti. İpe tutunmayan kimselerin aşağı düşmesi, çukurları boylaması, dipsiz kuyularda kalması sözkonusu. İpe tutunanlar yükselenlerdir, ipe tutunanlar irtifa kazanır, derinlerden, karanlıklardan kurtulurlar. Dolayısıyla kişinin kendi içerisinde kendi karanlığında boğulması, kendi hayatı içinde artık tatsız, tuzsuz, zevksiz kalması şeytanın onu içine çektiği dehlizden ötürüdür. Halbuki kul Allah’ın ipine sımsıkı tutunursa, hem bu dünyada hevesle, aşkla, Cenâb-ı Hâkk’a duyduğu sevgiyle; hem de ahirette O’na varacağı günün özlemiyle, her geçen gün vuslata dair beklentiyi artırarak, artık yorgunluğun bıkkınlığın olmadığı, hastalığın değmediği, zevksiz mutsuz tek bir günün olmadığı, bitimsiz, ebedi, mutlu bir geleceğin özlemine doğru yol alır. Şeytan tarafı karanlıktır, sonu kapalı, rastlantısal, sahipsiz ve ucu hiç bir yere çıkmayan, bedbaht bir çıkmaz sokak. O yüzden şeytan kendi ümitsizliğine insanı da mahkum bırakmak için her türlü fırsatı kollar. Ve o yüzden Cenâb-ı Hâkk bundan kurtulabilmek için zâtına sıkı sıkı tutunmayı, bu yolu göstermiştir. Yoksa dünyadaki haz ve lezzetlerin tükendikçe yerinde boşluklar oluştuğu, elde edilen şeylerin elde edildikçe, başarıldıkça sıradanlaştığı ve anlamsızlaştığı, her seferinde hepsi bu kadarmıymış dedirten kısır bir döngüye dönüşür.
-İman eden Allah’ın ipine tutunan kimseler; içi dinamik, ümitle dolu, kuvvetli bir arzuya sahip, geleceğe ümitle bakan, şeytanın asla karanlığa düşüremediği kimselerdir. Dünyadaki mutlulukları onlar da diğerleri gibi yaşayabiliyorlar ama bunları ahiretteki mutlulukların tadımlık, önden numuneleri olarak değerlendiriyorlar. Dolasıyla yaşadıkları her bir mutluluktan sonra “bunun dünyadaki örneği bu kadar acaba ahiretteki nasıldır” diye daha bir heyecan doluyor ve ahirete daha bir beklentiyle yöneliyorlar. Halbuki kâfirin elinde tükettiğinden gayrısı yok, bitti işte, hepsi bu kadardı.
-Kim ki Allah’ın vaadine tutunursa dünyası da bayram olur, ahireti de bayram olur. Mutluluk kulun Cenâb-ı Hâkk’a sığınmasında, Cenâb-ı Hâkk’a bağlanmasındadır.
-Ramazan-ı Şerif ayından çıktığımız, her gününü oruçla geçirdiğimiz, Cenâb-ı Hâkk’a sımsıkı bağlandığımız, ebedi mutluluğun beklentisine girdiğimiz ve sonrasında bayrama çıktığımız bugünlerde şeytanın “artık hepsi bu kadardı” deyip “yeter şimdi benim zamanım geldi” diye kulları Cenâb-ı Hâkk’tan ayırmaya çalışmasına, kendisine bağlamaya kalkışmasına bir kul fırsat vermemelidir.
Halis Aydemir
Cuma Vaazı- Bursa Nilüfer Camii 21.Nisan.2023
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder