Cenâb-ı Hâk diyor ki “Bizim kulumuza olan tavrımız; onun bize olan zannı neyse odur.”Yeter ki kul hakikati göz göre göre reddetmesin.
Bazı kimseler diyor ki; “Bizim Allah’la aramız iyi. O’na karşı sorumluluklarım diye bir şey yok, bizim aramız iyi. O bana sınır koymaz, o kadar iyi ki. O bana kızmaz. Sevgisi o kadar yüksek ki.” Yani O’nun bir sınırı olmadığı için O’na karşı gelmek diye bir şey de yok, demek istiyor.
Aslında Cenâb-ı Hâkk’ı kendi zihninde köleleştirmiş! Ne yapsa Cenâb-ı Hâk ondan memnun düşünüyor. Bir ibadeti kendisine duyduğumuz saygının bir gereği olarak yapmayı hayatından çıkarmış. Kendi tanrısını kendi hayalinde yaratmış. Uyanmalı. Gerçekler böyle değil.
Allah azze ve cellenin bir kibriyası var. Kişinin O’na saygısızlık etmesi, O’nu tanımaya yanaşmaması, O’nun adına sınırsızlığa kalkışması elbetteki cüretkârlıktır. Bu bir zan meselesi değil. Bu Cenâb-ı Hâkk’ı küçültmek, kendisini ise yüceltmek.
Prof. Dr. Halis AYDEMİR
Gençlerle Söyleşi-9’dan Kesitler
KONU: NEYİNİZ VAR SİZİN?
Bursa/20.Aralık.2019
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder