Sevgiyi Kurban Etmek | İrşâd 8 | Mihrap Taybah | Medine | 5.7.2023
(Halis Aydemir Hocamız Bu Sohbeti, Hac Farizasını Yerine Getirmek İçin Gittiği Kutsal Topraklarda Yapmıştır. Kendisine Mebrûr Bir Hac Temenni Ederim)
-Allah azze ve cellenin her şeyi yönettiğine, dilediğine dilediği kadar verdiğine, hayatımızdaki değişkenleri hep O’nun sevk ve idare ettiğine ve bunların hepsinin bizi sınamak istediği için yani nasıl tepki vereceğiz bunu ölçmek için olduğunu düşünerek Kâbe’yi tavaf ettik. Bana ulaşan her hayır Rabbim’dendir, mutluluğum da ne eşimdendir ne çocuğumdandır, bunların hepsini bana veren Allahü zülcelâl hazretleridir, bunları seveceksem O’nun hatrı için seveyim diyerek Kâbe’de özgürleşiyoruz.
-Cenâb-ı Hâk sevdiği kullar ile alışverişi sıkı tutuyor! Bizim bu dünyada gönlümüz neye düşüyorsa bilin ki imtihanımız oradadır. Çünkü Allah azze ve celle hep kendine duyulan sevgiyle kulun başka şeye duyduğu sevgiyi karşı karşıya getirip, hangisini kurban edecek diye bakar!!! Bana duyduğu sevgiyi mi kurban edecek yoksa kendisine verdiğim mala duyduğu sevgiyi mi kurban edecek? Karşı karşıya getirir. Birinden birini bırakmak zorunda kalırsın. Hayatta böyle düğümler olur. İkisini birlikte götürecek mecal kalmaz. Düğüm kilitlenir. Allah azze ve celle der “Ben mi, o mu?” Bugün kurbanı konuşuyoruz; feda edebilmeyi. Bunun temelinde sevgi var. Aslında ne hayvanı, ne malı, ne arkadaşı hiçbir şeyi kurban etmiyoruz, sadece sevgisinden vazgeçiyoruz. Zaten bir şeyin sevgisinden vazgeçtiğimizde o şeyin kendisi de kaybolmuş demektir.
-Allah bizi zâyi etmez. Biz Cenâb-ı Hâkk’a bir şeyi kurban verirsek, bir şeyden vazgeçersek; Allah azze ve celle o vazgeçtiğimiz şeyden daha fazlasıyla bizi ödüllendirir. Allah kendi uğrunda vazgeçilmiş şeyleri heba eden değildir. “Siz O’nun uğrunda neyi infak ederseniz; Allah azze ve celle onun yerini doldurur.”
-Kişinin tavaf ederken “Allahım büyüksün her şeye muktedirsin.” demesi başka; hayatın içerisinde sıkıntı gelip kapıyı çaldığında “Allah büyüktür bize bir kapı açar.” demesi başka.. Çokları burada eleniyor! Ahid tarafında “Varım ya Rabbi” diyenler sıkıntı geldiğinde şeytanın peşine takılıp günahta,masiyette çare arıyor. Gidiyor zinada,haramda,faizde çare arıyor, uyuşturucuda çare arıyor. Halbuki “Bir kimse Allah’ı gözetir de sakınırsa; Allah ona bir çıkış kapısı açar.” Sa’yda bunu öğrenemezsek sadece koşmuş oluruz.
-Mü’minlerin Allah’a duyduğu sevgi hiç bir şeye duydukları sevgiyle karşılaştırılamaz. İman edenler en şiddetli Allah’ı severler.
-Kalbimizdeki neye sevgimiz çoğalırsa imtihanın oradan gelmesinden endişe edilir. Bir kimsede Allah’ın sevgisi geri plana düşer de dünyadaki her hangi bir şeyin sevgisi öne geçerse o kişi eninde sonunda helak olur! Çünkü cennete giden yolcuların tamamında Allah’ın sevgisi her şeyin önündedir.
-Çocuğuna, eşine dostuna, komşuna vs söyle “Ben hacda artık çok şey öğrendim. Bundan sonra benim hayatımda Rabbimle karşı karşıya gelirseniz, ben sizi kurban ederim, bilesiniz!” Bunu herkese öğret, en üstte olan anne babaya kadar. En hayır diyemeyeceğimiz onlar! Etrafımızdaki herkese bunu öğretebilmişsek amel defterimizi yazmışız demektir. Elhamdulillah kurbanı kesmekten manayı yaşamımıza taşımışız demektir. Hayatımızda vazgeçemediğimiz irili ufaklı neler kalmış; kimisi alışkanlığa dönüşmüş. Bırakmak zor. Ama bırakmamak da zor!!! Allah yapma diyor; yapma dediğini yapmak da çok zor. Bırakmamanın zorluğu, bırakmanın zorluğundan çok olunca bırakıyorsun; bu noktada zorluklar yarışıyor!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder