Allah azze ve celle hiç bir kulunu baştan cehennemlik ederek, rahmetinden kovarak yaratmamıştır. Bunların en kötüsü Firavun. Firavun’a Hz Musa’yı gönderirken bile dedi ki “Yumuşak söyle. Belki öğüt alır veya çekinir.” (Tâ-Hâ Sûresi,44)
Dolayısıyla Allah azze ve cellenin rahmetinin bize artık ulaşmadığı, bizim artık yüzümüzün kalmadığı yerde şeytan bize altın vuruşuna hazırlanıyor demektir. Buna asla evet dememeliyiz. Rabbimizin rahmetinden asla ümit kesmemeliyiz. Cenâb-ı Hak bunu bize böyle emretti ve dedi ki: “Allah’ın rahmetinden ancak kafirler ümidini keser. (Yusuf Sûresi, 87)
Hfz. Prof. Dr. Halis AYDEMİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder