Her bir tefritin uyduruk bir “felsefesi” var. Ve buna sığınan insanlar uygulamadaki tefride kendince yol buluyorlar. İnsanlar dini, Cenâb-ı Hakk’ın emir ve yasaklarını, helal ve haramlarını ve özellikle ibadete dair yükümlülüklerini gereksiz şeyler olarak görüyorlar. Bunları hiç sahiplenmedikleri halde Allah azze ve celle katında sözüm ona iyi olabileceklerini ve bunun da muaşeret ile, kalbi temiz olmak ile yapabildiklerini düşünüyorlar. Bu ibadetteki tefrit durumu çok yaygın. Dolayısıyla şeytan onlara “ya ibadetlere gerek yok siz iyi adamlarsınız zaten. Sizin kalbiniz temiz” diyor ve onlar da Cenâb-ı Hakk’ın helaline haramına ne giyimde kuşamda, ne yemede ne içmede hiç dikkat etmeksizin kendilerini iyi sayıyorlar.
Hfz. Prof. Dr. Halis AYDEMİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder