Bir kimse bir tane günah işledi, bir yanlış yaptı, ama sonra bırakmadı devam etti. Sürekli işledi, artırdı artırdı. Böylece hataları onu bütünüyle kapladı, kuşattı, her tarafına sızdı. Ağzına, diline sızdığı gibi kalbine ulaştı. Yani artık inancını da ondan aldı. Vaktiyle “Ya bir kerecik” dedi faize girdi. Çıkacağım diye düşünürken alıştı. Şimdi aradan yıllar geçti “Ya faizde ne var ki!” demeye başladı. Benzeri örneklerle günahı önce işleyen, sonra sıradanlaştıran, sonra Allah’a karşı “Faizde ne var ki?” demeye cüret ettiren ŞEYTANİ BİR PLAN işliyor aleyhimizde. Dolayısıyla tevbe, bir an önce yola dönmek demektir. Çünkü yol dışındaki her ilerleme, her adım, yoldan uzaklaşma anlamına gelir.
Prof. Dr. Hfz. Halis AYDEMİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder