“Yakarış'' Allah azze ve celle ile iletişimde artık epeyce ileri versiyonlarında, kişinin yaşadığı bir duygu hali. Kulun bu yakarış haline istekliliği, sadece kuldan yana olan bir şey de değil. İşin doğrusu Cenab-ı Hak da isteklidir; hatta kullardan çoğu isteğini kaybedebilir ama Allah azze ve celle isteğini kaybetmez.
Yani siz isteğinizi kaybetmedikçe, Allah azze ve celle bıkıp, size olan çağrısından yana vazgeçmez.
Dolayısıyla, bu ilişkide bir kopan oluyorsa veya bu ilişki kopuyorsa bu kesinlikle kuldan yana kopuyordur. Allah azze ve celle, zaten hep kulunu beklemektedir. Kul ne kadar günahkar olursa olsun, kul ne kadar mesafeyi açmış olursa olsun, ne kadar çok yanlışa düşmüş, bunalmış olursa olsun Allah azze ve celle beklemektedir.
Ayette Cenab-ı Hak; ''tedarraun'' diyor ''yakararak'' (A’râf /55 Alıntı) Rabbinize yakararak seslenin!
Bu dua biçimi kula yakışır… Niye peki kul yakararak Cenab-ı Hakk’a seslensin ki? Yani hiçbir suçu yoksa, hiçbir yanlış yapmamışsa, böyle Cenab-ı Hak kendisini bununla tatmin mi etmek istiyor? denilirse…
Deriz ki; Böyle bir kul yok ki... yani hiç yanlışı olmayan yok! Dolayısıyla, dümdüz, omuz hizasında sanki, öyle Cenab-ı Hakk’a sesleneceğimiz bir “Kul ve Allah İlişkisi” düşünemeyiz. Çünkü bildiğimiz bütün kullar günahkardır. Günahkar olunca da suç işlemiş olanın tavrı elbetteki “tedarrau” olur. Yakarma, pişmanlık, utangaçlık, nedamet..
Cenab-ı Hak ile ilişkileri tekrar başlatmak için bir yalvarmaya, yakarmaya, sızlanmaya, o mahcubiyet ile kapıyı çalmaya başlamak.. İşte böyle bir durumda kul ne kadar günahkar olursa olsun Cenab-ı Hak onun gelmesinden mutludur.
Kişi, “Beni de hala Cenab-ı Hak çağırıyor mu?” derse... Bu kişi, içinde bu düşünceyi geçirdiği anda şeytan ona:
—Yok canım, sen kırk kere yıkansan senden pislik gitmez. Cenab-ı Hak istemez… Diye onun ümidini kırmayı kast edecektir. Çünkü onu ümitsizliğe çevirince kendisi gibi “İblis” yapar. İblis; bir anlamı itibariyle de ümitsizlik, ümitsiz kalan, ümitsiz kalmayı başaran anlamında.. Şeytan, kişi ümide girmesin ister. Cenab-ı Hak da diyor ki;
(Zümer/53 Alıntı) “Ey bu düzeyde israf etmiş, yanlış yapmış, bu kadar uzaklaşmış kimseler.. Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Allah, bütün günahları affeder!”
Gençlerle Söyleşi-18 ‘den Kesitler
KONU: YAKARIŞ
Bursa/28.Şubat.2020
https://www.youtube.com/live/YOA5KIJzoiY?feature=share
Prof. Dr. Halis AYDEMİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder