Cenâb-ı Hakk’a Hüsnüzan

  Mümin Rabbini zat ve sıfatlarıyla layık olduğu biçimde tanıdığında daha sağlıklı bir Allah inancına sahip olur. Böylece Ona karşı daima hüsn-ü zan besler.
  Cenâb-ı Hakk'a duyduğumuz o güveni, O'na bağlılığımızı devam ettirmeliyiz.
  Cenâb-ı Hâk verdiği imtihanlarla bizim O'nun hakkındaki zannımızı ne denli koruyup korumayacağımızı yokluyor.

“Kulumun bana zannı neyse Ben, O’yum.”

“Kul, Ben’i nasıl biliyor?” 

Kul Cenâb-ı Hakk'ı iyi biliyorsa, kendisini koruyacağını, kendisiyle beraber olacağını, ona destek çıkacağını; o iyi yönde, istikamette olduğu sürece onu zayi etmeyeceğini, kuluna zulüm etmeyeceğini, mağdur etmeyeceğine dair 

hüsn-ü zanda bulunuyorsa ilahi rahmetten ve mağfiretinden istifade edecektir.

  Su-i zan beslediğinde ise, korktuğu olumsuzluklarla karşılaşacaktır. O zaman kul, Cenâb-ı Hakk'ın kendisi hakkında iyi bir planı olduğunu, bir çıkış kapısı açacağını, dolayısıyla da bunun beklentisiyle kapıyı çalması gerektiğini bilmeli.
  Öyleyse eğer Cenâb-ı Hâk hakkında kulun zannı iyi ise işler ne kadar tersine giderse gitsin kul önüne çıkan engebelerden geçe geçe, “Sen’in o üstün rızana kavuşacağız belli ki...” diyerek Cenâb-ı Hâk hakkında iyi bir zan ile yol almalıdır.
  O yüzden tam bir çaresizlikle, bilinmeze doğru yol alırken bile ümidimiz dorukta olacak. İmtihanım bitmediyse hala, demek henüz benden beklenen olumlu tepkiyi vermemişim ya da bende olan yanlışı değiştirememişim demek ki. Cenâb-ı Hâk düzelmemi bekliyor.

Halis Aydemir