İnsan at gözlüğü takarak farkındalığı ile mücadele edebilir fakat bundan tümüyle kaçmayı başaramaz. Ebu Cehil buna iyi bir örnektir. Kendisiyle alakalı rivayetlerde: “Evet ben de biliyorum ki Muhammed yalan söylemiyor. Ama ne yaparsa yapsın onu kabul etmeyeceğiz. Biz onlarla ailecek hep yarıştık. Onlar hacılar için kurban kestiler biz de kestik. Onlar ne yaptılarsa biz de yaptık. Şimdi kalkmış diyorlar ki: ‘Bizden bir peygamber var!’ Biz bunu getiremeyeceğimize göre onların üstünlüğünü mü kabul edeceğiz? Hayır! Bunu hiç bir zaman yapmayacağım!” dediği nakledilir. Allah azze ve celle diyor ki: “Kendi içlerinde, kendi nefislerinde bunu yakînen bildikleri halde!…” (Neml,14)
Şu çarpıklığa bakar mısınız?
Yakîn, bilincin en üst düzeyidir. Ebu Cehil, bilincin en üst düzeyinde gerçeğin farkındalığına ermişken dili ile “Hayır, yalan!” diyordu.
Hfz. Prof. Dr. Halis AYDEMİR
(Kendini Unutma adlı kitaptan alıntıdır)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder